Bike Maraton w Bielawie „z biegu” – Krzysiek Łukasik komentuje

W końcu przyszedł czas na wakacje! Kilka godzin po zakończeniu MP i krótkiej drzemce, wraz z Dziewczyną, siostrą Gochą i jej koleżanką Marzenką ruszyliśmy na małego tripa po Europie. Budapeszt, jezioro Balaton, Zagrzeb, Pula, Koper, Lublana, jezioro Bled, Wiedeń i w końcu Duszniki Zdrój – ilość kilometrów za kierownicą i pieszo spowodowały, że w ogóle przestałem myśleć o sobotnich zawodach.  Z drugiej strony, szkoda było odpuścić fajny wyścig będąc już tak blisko.

Ostatecznie, po wielu perturbacjach, o 10:50 stanąłem na końcu pierwszego sektora, ciekawy rozwoju wydarzeń. Punktualnie o 11:00 wystartowaliśmy i tuż po starcie zaczęliśmy pierwszy podjazd, który, w moim odczuciu, trwał ze sto lat.  Starałem się jechać równo, trzymając czyjeś koło. Nie było to jednak proste, bo nogi po męczącym tygodniu były wyjątkowo zamulone, a sytuacji nie ułatwiało piekące słońce.

Na szczęście w końcu dojechaliśmy do jakiegoś wypłaszczenia. Kilka oddechów, łyk izo i zaczął się drugi podjazd. Na nim jakby coś odpuściło, poczułem, że mogę jechać szybciej więc zdecydowałem się na odjazd i próbę pogoni za czołową grupą.  Niestety, trochę mi jednak brakowało  – przez większą część pierwszego okrążenia gdzieś w oddali widziałem prowadzących zawodników, ale nie mogłem ich dogonić.  Samotnie jechałem prawie cały wyścig, jednak mimo to starałem się trzymać jak najmocniejsze tempo. W końcówce zaczął mnie nachodzić jednak Bartek Janowski.  Ta nerwówka zakończyła się jednak happy endem. Ostatecznie dowiozłem do mety solidne, w mojej ocenie, 4 miejsce.

Rezultat cieszy, tym bardziej, że wyścig pojechałem z biegu.  Bez wątpienia jest to zastrzyk motywacji po średnio udanych mpkach. Dzisiaj kończę urlop i wracam do pracy – liczę, że Starzyński.Coach przygotował dla mnie solidną dawkę rozrywki 🙂